Wychowanie i kształtowanie psychiki psa

 Pies towarzyszy człowiekowi od zarania. Przez tysiąclecia tego fascynującego związku dwóch jakże innych istot, człowiek zdołał wyhodować wiele jakże różnych ras, od najmniejszego chichuahua, po olbrzymiego doga czy mastifa. Poszczególne rasy różnią się nie tylko wyglądem, lecz także, a może przede wszystkim psychiką. Pies obronny musi cechować się odwagą, lecz jednocześnie musi być opanowany i posłuszny swojemu panu. Pies myśliwski musi odznaczać się doskonałym węchem, chęcią do aportowania lecz także karnością i posłuszeństwem. Pies pociągowy oprócz doskonałej kondycji fizycznej i odporności powinien przede wszystkim mieć umiłowanie biegania i pokonywania dużych przestrzeni. Od psa do towarzystwa oczekuje się po prostu aby był miłym i wiernym przyjacielem. Oprócz cech psychicznych, odrębnych dla każdej rasy, które zostały utrwalone genetycznie poprzez odpowiedni dobór poszczególnych zwierząt, bardzo istotne jest właściwe ukształtowanie psychiki każdego z osobna psa, czyli po prostu odpowiednie wychowanie. Wychowanie psa należy rozpocząć bardzo wcześnie. Już 4 - 7 tydzień życia zwany fazą wpajana skojarzeń jest bardzo ważny dla rozwoju psychiki szczenięcia. W tym okresie należy dostarczać psiakom szeregu bodüców, brać je na ręce, mówić do nich i głaskać. Wspólna zabawa hodowcy i członków jego rodziny zacieśnia więü dając jednocześnie człowiekowi odpowiednią pozycję w hierarchii sfory (pies jako zwierzę stadne postrzega człowieka jako członka własnego stada). Okres od ósmego do dwunastego tygodnia życia zwany jest fazą socjalizacji. Jest to okres bardzo krytyczny dla wrażliwej psychiki szczeniąt. W tym okresie utrwala się wiele fobii i reakcji lękowych psów. Dlatego też ze szczeniętami w tym wieku należy obchodzić się bardzo łagodnie i unikać bodüców mogących wywołać strach. Okres ten jest szczególnie stresujący dla szczeniąt, gdyż w tym wieku zostają odłączone od matki, opuszczają rodzeństwo i trafiają do nowych domów. Nowi właściciele powinni starać się w tym okresie wychować pieski poprzez zabawę i rozpocząć budowanie wzajemnej przyjaüni i zaufania. Jeżeli z jakiegoś powodu konieczne jest skarcanie szczeniaczka to jedynym sposobem podporządkowania go sobie jest chwyt za skórę na karku. Taką bowiem karę stosowała wobec niego matka. Okres między 13 a 16 tygodniem życia zwany jest fazą tworzenia podporządkowania. W tym okresie powinna wytworzyć się ostateczna więü i integracja ze sforą jaką dla psa jest rodzina. Powinna także zostać ugruntowana pozycja przewodnika stada jakim w oczach zwierzęcia jest najsilniejsza fizycznie i psychicznie osoba - najczęściej ojciec rodziny. Więc miedzy człowiekiem i zwierzęciem musi być budowana na zasadzie wzajemnego zaufania nie zaś bezwzględnej przemocy służącej brutalnemu podporządkowaniu psa. Jeżeli pies popełnił jakieś przewinienie musi był skarcony natychmiast, tak aby kara od razu skojarzyła sił mu z niepożądanym zachowaniem. Karanie po czasie ponosi wiłcej szkody niż pożytku. Nie należy karał zwierzłcia w sposób brutalny. Wystarczy lekkie uderzenie szczeniaczka zwiniłtą gazetą by ten zrozumiał, że jest to kara za złe zachowanie. W wychowaniu szczeniłcia nie można zapominał o stosowaniu nagród starając sił nagradzał każde pożądane zachowanie. Nagrodą powinno był pogłaskanie, poklepanie lub przytulenie zwierzęcia z jednoczesną pochwałą słowną wypowiadaną spokojnym, łagodnym głosem. Psy są dobrymi obserwatorami i doskonale potrafią ocenić nastrój swojego pana, szybko więc uczą się posłuszeństwa i podporządkowania, jednak sygnały przekazywane im przez człowieka muszą być wyrażane i nie budzące wątpliwości. Jak pisał Axel Munthe autor Księgi o zwierzętach - Pies z radością uznaje wyższość swego pana, którego zdanie jest dla niego zupełnie miarodajne, lecz jeśli niektórzy amatorzy psów sądzą, że czuje się niewolnikiem swego pana, to mylą się zasadniczo. Poddaje mu się dobrowolnie i spodziewa się, że jego własne skromne prawa będą uszanowaneî. Uszanujmy więc te skromne prawa zapewniając mu odpowiednie warunki, lecz oprócz miski i ciepłego kąta nie zapomnijmy o zapewnieniu naszemu psu odrobiny psiej godności.